Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka

Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka

Tryby studiowania: stacjonarny i niestacjonarny.
Czas trwania: 2 lata (4 semestrów).

Zakład Psychopatologii Dziecka
Kierownik: prof. dr hab. Andrzej Twardowski

Opis

Absolwent specjalności posiada przygotowanie pedagogiczne kompetencje niezbędne do organizowania wczesnej i systematycznej pomocy dzieciom zagrożonym nieprawidłowym rozwojem oraz dzieciom z niepełnosprawnością i ich rodzinom (kandydaci nie posiadający przygotowania pedagogicznego mają możliwość jego uzupełnienia w trakcie studiów). Ponadto absolwent specjalności posiada kwalifikacje do pełnienia funkcji opiekuna w żłobku lub klubie dziecięcym.

Program studiów dla studiów stacjonarnych
Program studiów dla studiów niestacjonarnych


Przykładowe przedmioty w programie nauczania:

  • Elementy patologii układu nerwowego
  • Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka w środowisku rodzinnym
  • Trening komunikacji interpersonalnej
  • Wczesna diagnoza i terapia logopedyczna
  • Metody terapii zabawą i sztuką
  • Diagnoza i wczesne wspomaganie rozwoju dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.

Praktyki

Na pierwszym roku studenci specjalności uczestniczą w 10-godzinnych praktykach hospitacyjnych na terenie ośrodków wczesnego wspomagania rozwoju dziecka. Na drugim roku odbywają praktykę zawodową w wymiarze 100 godzin lekcyjnych. Każdy student może realizować praktyki w kilku placówkach. Studenci posiadający już przygotowanie pedagogiczne muszą zrealizować przynajmniej 50 godzin w placówkach oświatowych (np. szkoła, poradnia psychologiczno-pedagogiczna). Kolejne 50 godzin mogą zrealizować w placówkach nieoświatowych (np. fundacja).

Istnieje też możliwość zrealizowania praktyk całkowicie w placówkach oświatowych. Studenci, którzy nie posiadają przygotowania pedagogicznego muszą zrealizować 100 godzin praktyk w placówkach oświatowych.

Kariera

Potencjalne miejsca pracy: Zespoły wczesnego wspomagania rozwoju dziecka i wczesnej interwencji powoływane w instytucjach takich jak np. :

  • instytucje wczesnego wspomagania
  • ośrodki wczesnej interwencji, przedszkola
  • szkoły
  • specjalistyczne poradnie
  • poradnie psychologiczno-pedagogiczne
  • specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze oraz specjalne ośrodki wychowawcze
  • instytucje niepubliczne.

Nasze pasje

Pasje naukowe pracowników i doktorantów Zakładu Psychopatologii Dziecka, prowadzącego specjalność „wczesne wspomaganie rozwoju dziecka”, koncentrują się wokół następujących zagadnień:

  • wczesne wspomaganie rozwoju dzieci z niepełnosprawnościami
  • wczesna profilaktyka zaburzeń rozwoju u dzieci
  • psychologiczne i pedagogiczne problemy niepełnosprawnych dzieci i młodzieży
  • rodzina jako środowisko rozwoju i wychowania dzieci z niepełnosprawnościami
  • wczesna diagnoza i rehabilitacja dzieci z niepełnosprawnością sensoryczną
  • zaburzenia psychiczne u dzieci i adolescentów
  • kształcenie integracyjne dzieci z różnymi typami niepełnosprawnościami
  • zastosowanie sztuki w terapii, edukacji i wspomaganiu rozwoju dziecka i jego rodziny.

Absolwenci

Od utworzenia specjalność w roku 2009 ukończyło ją około 800 osób odbywając studia w trybie stacjonarnym lub niestacjonarnym. Absolwenci specjalności uzyskują przygotowanie pedagogiczne oraz kwalifikacje zawodowe do pracy w zespołach wczesnego wspomagania rozwoju dziecka i wczesnej interwencji powoływanych w różnych instytucjach, a także kwalifikacje do pełnienia funkcji opiekuna w żłobku lub klubie dziecięcym.


Sylwetki absolwentów:

mgr Krzysztof Osóbka

Studia licencjackie: Pedagogika specjalna – edukacja i rehabilitacja osób z niepełnosprawnością intelektualną (2010)
Studia magisterskie: Pedagogika – wczesne wspomaganie rozwoju dziecka (2014)
Krzysztof Osóbka o studiach licencjackich: „Studia z pedagogiki specjalnej były strzałem w dziesiątkę! Dużo wiedzy z psychologii rozwojowej i klinicznej oraz bardzo dużo zajęć z metodyki – to najmocniejsze strony tego programu studiów. Cenna była też duża liczba godzin praktyk w różnych ośrodkach i placówkach.”
Krzysztof Osóbka o studiach magisterskich:„ Na studiach magisterskich bardzo podobała mi się duża liczba godzin przedmiotów specjalnościowych – to było dokładnie to, czego szukałem. Przedmioty ogólne pomogły mi utrwalić i pogłębić wiedzę zdobytą podczas studiów licencjackich. Ponadto na WSE zawsze działało dużo kół naukowych, często organizowano konferencje i inne wydarzenia, można więc było rozwijać się w swojej specjalności, nie tylko w czasie zajęć i praktyk.”

Mgr Krzysztof Osóbka jest absolwentem studiów licencjackich na kierunku pedagogika specjalna (specjalność - Edukacja i rehabilitacja osób z niepełnosprawnością intelektualną) i magisterskich na kierunku pedagogika (specjalność - Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka). Jako student szczególnie interesował się edukacją i terapią osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu oraz zagadnieniami związanymi z dostępnością uczelni wyższych dla osób z niepełnosprawnościami. Już w trakcie studiów zaczął pracę indywidualną z dziećmi z autyzmem i zespołem Aspergera w różnych placówkach edukacyjnych. Obecnie pracuje w Biurze ds. Studentów z Niepełnosprawnościami na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i realizuje kolejne studia na WSE. Wspominając czas nauki na WSE mówi:
„Studia na WSE okazały się czymś znacznie więcej niż tylko kolejnym etapem edukacji. Stopniowo odkrywałem tu swoje życiowe zainteresowania i mocne strony, musiałem też zmierzyć się z tymi słabszymi. Gdybym mógł cofnąć czas i jeszcze raz zdecydować jaki wydział i kierunek studiów wybrać, zdecydowałbym tak samo. Myślę, że WSE jest bardzo rozwojowym wydziałem i panuje tam atmosfera przychylna studentowi, zarówno jego sukcesom, jak i potknięciom – w trakcie studiów miałem przecież okazję doświadczyć jednego i drugiego. To wielka przyjemność móc teraz pracować dla mojej Alma Mater.”Pasjonat żeglarstwa i aktywny instruktor – od kilku lat prowadzi letnie obozy żeglarskie dla młodzieży. „Chyba tylko żeglarstwo ma szansę wygrać kiedyś z moim zamiłowaniem do Uniwersytetu. Póki co nigdzie się nie wybieram” – odpowiada zapytany o życiową pasję, i dodaje – „obecnie realizujemy bardzo ciekawe projekty w zakresie wsparcia studentów z niepełnosprawnościami na Uniwersytecie. Pracujemy m. in. nad rozwiązaniami, które mają pomóc w studiowaniu osobom z zespołem Aspergera. To łączy wszystkie moje dotychczasowe zainteresowania naukowe i wiedzę zdobytą podczas studiów.”

Mgr Daria Szykowna – absolwentka pedagogiki, specjalność „Wychowanie przedszkolne i nauczanie początkowe” (I stopień), a także „Wczesne wspomagania rozwoju dziecka” (II stopień). Obecnie kształci się na studiach doktoranckich na Wydziale Studiów Edukacyjnych UAM w Poznaniu. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół szeroko rozumianej problematyki funkcjonowania osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, w tym również specyfiki tzw. żeńskiego modelu autyzmu, wykorzystania tutoringu rówieśniczego we wspomaganiu procesu uczenia się, jak również technik behawioralnych w pracy z dziećmi z zaburzeniami rozwoju. Od kilku lat systematycznie uczestniczy w konferencjach naukowych ogólnopolskich oraz międzynarodowych, jak również publikuje artykuły w pracach zbiorowych i czasopismach naukowych. Swoją wiedzę naukową wykorzystuje na co dzień jako nauczyciel pracujący z dziećmi z zaburzeniami ze spektrum autyzmu i niepełnosprawnością intelektualną. Uczestniczyła w wielu szkoleniach z zakresu m.in. Terapii Ręki (I i II stopień), terapii behawioralnej, Symultaniczno-sekwencyjnej nauki czytania® oraz narzędzi diagnostycznych PEP-r i VB-MAPP.

-